In de huidige studie is de relatie tussen visusstoornissen en cognitieve uitkomsten (cognitieve stoornissen en dementie) bij oudere volwassenen onderzocht. Na een literatuuronderzoek werden zestien studies met 76.373 deelnemers opgenomen in een meta-analyse, waarvan vijf cross-sectionele en elf longitudinale studies. De deelnemers in de geïncludeerde studies waren allen ouder dan vijftig jaar.
Resultaten
Er was sprake van een significant verhoogd risico op cognitieve uitkomsten, zowel bij objectief gediagnostiseerde als bij zelf-vastgestelde visusstoornissen. De kans op het aanwezig zijn van een cognitieve stoornis bij aanvang van de studies was 137% hoger bij oudere volwassenen met visusstoornissen in vergelijking met volwassenen zonder visusstoornissen. Het verhoogde risico voor degenen met een visusstoornis lag op 41% voor het ontwikkelen van cognitieve stoornissen en op 44% voor het ontwikkelen van dementie.
Conclusies
Het hebben van een visusstoornis was geassocieerd met een verhoogd risico op cognitieve stoornissen en dementie. Het mechanismen hierachter blijft onduidelijk.
Eerder is gerapporteerd dat zowel sensorische deprivatie, informatiedegradatie en cognitieve belasting op de perceptie als een gemeenschappelijke oorzaak (common cause hypothesis) gelinkt zijn bij visusstoornissen en cognitieve achteruitgang (cognitieve stoornissen en dementie). Ook bestaat er een significant verband tussen cognitieve stoornissen en oogziekten, zoals glaucoom en cataract. Tenslotte zijn cardiovasculaire risicofactoren voorgesteld als een derde factor die zowel cognitie als visus nadelig beïnvloedt en bijdraagt aan een achteruitgang in beiden.
Aanvullend onderzoek en gerandomiseerde klinische studies zijn nodig om de implicaties te onderzoeken van de behandeling voor visusstoornissen, zoals het dragen van een bril en staaroperatie, om cognitieve stoornissen en dementie te voorkomen.
Referentie
1. Cao GY, et al. Aging Ment Health. 2022; https://doi.org/10.1080/13607863.2022.2077303
2 min
